قانون بیمه

آیین‌نامه شماره ۱۲؛ سرمایه گذاری موسسات بیمه ملغی شده

این آیین‌نامه در تاریخ ۲۸/۳/۸۱ ملغی شده و ۴۲ جایگزین آن شده است): شورایعالی بیمه در اجرای ماده ۶۱ قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری آیین‌نامه سرمایه گذاری موسسات بیمه (نحوه به کار افتادن ذخائر و اندوخته ها) را مشتمل بر ۱۱ ماده و ۴ تبصره در جلسه مورخ ۱۵/۲/۱۳۵۳ تصویب کرد:

  • ماده ۱- موسسات بیمه باید داراییهای معرف ذخائر فنی و ذخائر و اندوخته های قانونی و همچنین سرمایه خود را طبق مقررات این آیین‌نامه در ستون دارایی ترازنامه منعکس نمایند.
  • ماده ۲- سرمایه گذاریهای مجاز برای موسسات بیمه ایرانی از محل ذخائر فنی عبارتست از :

o             الف – وام به بیمه گذاران بیمه های زندگی به موجب شرایط قراردادهای بیمه صادره .

o             ب – اوراق قرضه دولتی و اسناد خزانه بترتیب زیر :

در بیمه های زندگی حداقل پنجاه درصد ذخایر فنی پس از کسر مانده وامهای پرداخت شده به بیمه گذاران .

در بیمه های غیرزندگی حداقل پنجاه درصد ذخایر فنی.

o             ج – اوراق بهادار و اسناد قرضه تضمین شده بوسیله دولت حداکثر تا پنجاه درصد جمع ذخائر فنی .

o             د‌- سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس به شرطی که مجموع آنها از ۲۵ درصد جمع ذخائر فنی تجاوز نکند.

o             هـ – خرید سهام و اوراق قرضه شرکتهای ساختمان مسکن و یا مشارکت در طرحهای ساختمان مسکن به شرطی که در هر شرکت یا در هر طرح از ده درصد و مجموعا از ۲۰ درصد جمع ذخائر فنی تجاوز نکند.

o             و – خرید سهام و اوراق قرضه و یا مشارکت در شرکتهایی که در ایجاد و یا اداره انبارهای عمومی کالا که براساس ضوابط مورد تایید بیمه مرکزی ایران فعالیت دارند به شرطی که در هر شرکت از ده درصد و مجموعا از ۲۵ درصد جمع ذخائر فنی تجاوز نکند.

o             ز- خرید اموال غیر منقول واقع در محدوده شهرها به شرطی که مجموع آنها از ۱۰ درصد جمع ذخائر فنی تجاوز نکند. ح – خرید اوراق قرضه شرکتهای دیگر به شرطی که مجموع آنها از ۱۰ درصد جمع ذخائر فنی تجاوز نکند.

o             ط – وام رهنی به شرطی که مجموع آنها از ۱۰ درصد جمع ذخائر فنی تجاوز نکند و در هر مورد رهن اول بوده و از ۵۰ درصد ارزش غیر منقول مورد رهن نیز متجاوز نباشد.

o             س – خرید سهام و یا مشارکت در شرکتها و طرحهائی که در رشته های کشاورزی، دامداری، صنعتی، معدنی و یا خدماتی از طرف بانکهای تخصصی و یا سایر موسسات تخصصی رسمی مربوط اجرا یا تصویب و نظارت میشود به شرطی که مجموع آنها از ۱۰ درصد جمع ذخائر فنی تجاوز نکند.

o             ک – ایجاد کارخانه های صنعتی و یا اجرای طرحهای کشاورزی یا ساختمانی با مشارکت موسسات دیگر با تایید بیمه مرکزی ایران به شرطی که مجموع آنها از ۱۰ درصد جمع ذخائر فنی تجاوز نکند.

o             ل – وامهای پرداختی به کارکنان موسسه بیمه بمنظور تهیه مسکن که در اجرای آیین‌نامه های استخدامی پرداخت می شود.

o             م – سپرده بانکی .

o             ن – سایر سرمایه گذاریها به تشخیص مدیران موسسه بیمه به شرطی که مجموع آنها از ۱۰ درصد جمع ذخائر فنی تجاوز نکند.

تبصره – موسسات بیمه میتوانند علاوه بر سپرده هایی که به موجب قراردادهای بیمه اتکایی نزد موسسات بیمه واگذارنده دارند بدهی موسسات بیمه واگذارنده از بابت معاملات بیمه اتکایی را حداکثر تا بیست درصد ذخائر مربوط به این معاملات و بدهی بیمه گذاران از بابت حق بیمه قراردادهای بیمه های غیر زندگی را حداکثر تا ده درصد ذخائر فنی بیمه های غیر زندگی جزء سرمایه گذاری خود منظور نمایند و بدهی وزارتخانه ها و سازمانها و موسسات دولتی تا بیست درصد ذخائر فنی قابل احتساب در سرمایه گذاری است.

  • ماده ۳- سرمایه گذاریهای مجاز از محل سرمایه پرداخت شده و ذخائر و اندوخته های قانونی و افزایش سرمایه شرکت و همچنین از محل وجوه حاصل از فروش داراییهای خریداری شده از محل سرمایه شرکت عبارتست از خرید اوراق قرضه دولتی و اسناد خزانه و سپرده های بانکی به هر میزان و خرید اموال منقول و غیر منقول مورد احتیاج موسسه بیمه و سرمایه گذاریهای مذکور در بندهای ج تا ک ماده ۲ و تبصره آن تا دو برابر حد نصابهای معین در هر مورد نسبت به جمع سرمایه پرداخت شده شرکت و ذخائر اندوخته های قانونی موسسه بیمه و بند ن ماده ۲ به میزان ۱۰ درصد نسبت به جمع سرمایه پرداخت شده شرکت و ذخائر و اندوحته های قانونی موسسه بیمه .

تبصره۱ – سرمایه گذاری به میزان بیش از دو برابر نصابهای مقرر در این ماده موکول به موافقت بیمه مرکزی ایران است و در هر صورت از چهار برابر نصابهای مقرر در ماده ۲ و تبصره آن تجاوز نخواهدکرد.

تبصره ۲ – موسسات بیمه می توانند با موافقت بیمه مرکزی ایران بدون رعایت نصابهای مقرر در مواد ۲ و ۳ باستثنای بند ب ماده ۲ طرحهای سرمایه گذاری خود را که تا پایان سال ۱۳۵۲ به اتمام نرسیده است ادامه داده و یا توسعه دهند.

  • ماده ۴- سرمایه گذاریهای مجاز برای موسسات بیمه خارجی از محل ذخائر فنی و همچنین درآمدهای انتقال نیافته موضوع ماده ۴۷ قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری برای اینگونه موسسات که در ایران اجازه فعالیت دارند عبارتست از:

o             الف _ اوراق قرضه دولتی و اسناد خزانه حداقل پنجاه درصد جمع ذخائر فنی .

o             ب _ سپرده های بانکی .

  • ماده ۵- موسسه بیمه نمی تواند وام شخصی و انفرادی پرداخت نماید ویا وارد دادو ستد های بانکی و سفته ای (موضوع عملیات بانکها) گردد. اعطای وام در صورتی مجاز خواهد بود که بر مبنای یک طرح سرمایه گذاری اساسی بوده و شرکت بخواهد همراه با سرمایه گذاری به صورت اعطای اعتبار نیز در طرح مذکور مشارکت نماید. اعطای وام به ترتیب فوق موکول به پیشنهاد موسسه بیمه و موافقت بیمه مرکزی ایران و تصویب شورای عالی بیمه خواهد بود.

تبصره – وامهایی که در اجرای بندهای الف و ط و ل ماده ۲ آیین‌نامه پرداخت میشود از شمول مقررات این ماده مستثنی است.

  • ماده ۶- موسسات بیمه مجاز نیستند غیر منقولی را تملک کنند که بیشتر از ۵۰ درصد ارزش واقعی آنها در وثیقه دین باشد، علاوه براین موسسات بیمه مجاز نیستند اموال غیر منقول خود را به رهن بگذارند مگر با رعایت دستور ماده ۶۰ قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری .
  • ماده ۷- موسسات بیمه که در خارج از کشور فعالیت دارند نسبت به ذخائرفنی و سرمایه گذاریهایی که مربوط به عملیات آنها در خارج است تابع مقررات محل فعالیت خواهند بود. در صورتیکه در کشور خارجی محل عملیات موسسه بیمه ایرانی مقرراتی در این مورد وجود نداشته باشد تابع مقررات این آیین‌نامه خواهند بود.
  • ماده ۸- اموال خریداری شده از محل ذخائر فنی و ذخائر و اندوخته های قانونی و سرمایه موسسه بیمه در آخر هر سال مالی باید به قیمت روز ارزیابی شود. اگر قیمت روز بیشتر از ارزش دفتری باشد، ارزش دفتری ملاک خواهد بود و اگر قیمت روز کمتر از ارزش دفتری باشد، قیمت روز ملاک بوده و مابه التفاوت به بدهکار حساب سود و زیان شرکت منظور خواهد شد.

ارزش دفتری عبارتست از قیمت تمام شده پس از کسر استهلاک .

  • ماده ۹- موسسات بیمه که در رشته بیمه های زندگی و یا بیمه های متضمن مستمری فعالیت دارند باید سرمایه گذاریهای از محل ذخائر فنی مربوط را با در نظر گرفتن نرخ بهره بکار رفته در محاسبات ذخیره ریاضی خود انجام دهند.
  • ماده ۱۰- بیمه مرکزی ایران میتواند تمام یا قسمتی از اموال خریداری شده از محل سرمایه و ذخائر و اندوخته های قانونی موسسات بیمه را در هر زمان که مقتضی بداند ارزیابی کند و به هر حال فاصله بین دو ارزیابی بیش از سه سال نخواهد بود.
  • ماده ۱۱- موسسات بیمه مکلفند در ترازنامه سال مالی ۱۳۵۲ سرمایه گذاریهای انجام شده از محل سرمایه و ذخائر فنی و ذخائر و اندوخته های قانونی خود را تعیین و به ضمیمه ترازنامه به بیمه مرکزی ایران ارسال دارند. سرمایه گذاریهای سالهای ۱۳۵۳ به بعد مشمول مقررات این آیین‌نامه خواهد بود.

آیین‌نامه شماره ۱/۱۲ / مقررات مکمل آئین نامه شماره۱۲(ملغی شده)

شورایعالی بیمه در اجرای ماده ۶۱ قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری در جلسه مورخ ۴/۱۰/۱۳۷۴ بندهای ب، ج و م از ماده ۲ آیین‌نامه شماره ۱۲ را بشرح زیر مورد تغییر و اصلاح قرارداد:

ب – سپرده های بانکی و اوراق قرضه و یا مشارکت دولتی و اسناد خزانه به ترتیب زیر :

اوراق قرضه یا مشارکت دولتی و اسناد خزانه حداکثر ۲۵ درصد جمع ذخائر فنی .

سپرده های بانکی حداقل ۲۵ درصد جمع ذخائر فنی .

مجموع سرمایه گذاریهای بندهای ۱ و ۲ بالا با رعایت حداقل ۲۵ درصد برای سپرده های بانکی نباید از چهل درصد جمع ذخائر فنی کمتر باشد.

ج – اوراق بهادار و اسناد قرضه یا اوراق مشارکت تضمین شده بوسیله دولت یا بانکها حداکثر ۲۵ درصد جمع دخائر فنی .

درج سپرده های بانکی در بند ب، موجب حذف بند م ماده ۲ آیین‌نامه خواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا