قانون بیمه

آیین‌نامه شماره ۴۸؛ مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد

شورای عالی بیمه در اجرای تبصره ۲ ماده ۲ مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۸/۶/۷۹ هیات وزیران، درجلسه مورخ۳/۴/۱۳۸۲ که با حضور نماینده دبیر شورایعالی مناطق آزاد تشکیل شد ضوابط اعطای نمایندگی بیمه به اشخاص حقیقی در مناطق آزاد جمهوری اسلامی ایران را مشتمل بر ۶ ماده و یک تبصره بشرح ذیل تصویب نمود.

  • ماده ۱- اشخاص حقیقی متقاضی نمایندگی موسسات بیمه مناطق آزاد باید واجد شرایط ذیل باشند : اشخاص حقیقی متقاضی نمایندگی موسسات بیمه مناطق آزاد باید واجد شرایط ذیل باشند :
    • الف – دارا بودن حداقل مدرک دیپلم و تجربه کافی در زمینه فعالیتهای بیمهای به تشخیص موسسه بیمه
    • ب – انجام خدمت وظیفه عمومی و یا داشتن معافیت دائم برای اتباع ذکور ایرانی.
    • پ – عدم اعتیاد به مواد مخدر و سابقه محکومیت موثر کیفری به گواهی مراجع ذیربط.
    • ت – عدم شهرت به نادرستی و نداشتن سوابق سوء حرفهای
    • ث – عدم اشتغال به کار در سایر مشاغل در مناطق آزاد و یا سایر مناطق کشور.
      تبصره – .تدریس در دانشگاهها و موسسات آموزشی مستثنی میباشد
    • ج – موفقیت در آزمون تخصصی بیمه مرکزی ایران.
  • ماده ۲- نحوه فعالیت نماینده در مناطق آزاد تابع قرارداد فی مابین وی و موسسه بیمه و بارعایت مقرراتتاسیس و فعالیت موسسات بیمه درمناطق آزاد تجاری – صنعتی و سایر قوانین و مقررات مربوط خواهد بود.
  • ماده ۳- قرارداد نمایندگی باید حداقل شامل موارد زیرباشد:
    • الف – مشخصات ونشانی طرفین قرارداد
    • ب – حدوداختیارات و وظایف متقابل نماینده وموسسه بیمه
    • پ – نرخ کارمزد به تفکیک رشته های مختلف بیمهای
    • ت – مدت قرارداد
    • ث – میزان ونوع تضمین دریافتی از نماینده به منظور تامین و تضمین حقوق و مطالبات بیمهگذاران، بیمهشدگان, موسسه بیمه و یا ذینفع بیمه نامه
    • ج – ممنوعیت انعقاد قرارداد نمایندگی با سایر موسسات بیمه در مدت اعتبار قرارداد
    • چ – موارد محدودنمودن فعالیت، تعلیق یا فسخ قرارداد
    • ح – در قرارداد نمایندگی بایستی موارد ذیل مورد تاکید قرار گیرد :
      • نماینده مسئول جبران خسارات مستقیم و یا غیرمستقیم ناشی از عمد، تقصیر، غفلت و یا قصور خود، کارکنان و بازاریابهای تابع در رابطه با عملیات بیمهای موضوع قرارداد نمایندگی میباشد. در هرحال مفاد این ماده نافی مسئولیت موسسه بیمه دربرابر بیمهگذاران نخواهد بود .
      • نماینده بیمه باید از رقابت مکارانه و ناسالم با موسسات بیمه، دلالان رسمی و سایر نمایندگان بیمه و نیز انجام تبلیغات سوء علیه موسسات بیمه خودداری نماید .
      • پرداخت حق بیمه به نماینده در حکم پرداخت به موسسه بیمه بوده و امضاء نماینده ذیل اسناد بیمهای به منزله امضاء موسسه بیمه میباشد .
      • مرجع رسیدگی به اختلاف موسسه بیمه و نماینده، بیمه مرکزی ایران میباشد .
      • در صورتیکه شورایعالی بیمه مقررات جدیدی وضع نماید، مقررات مذکور از تاریخ تصویب بر شرایط قرارداد حاکم خواهدبود.
  • ماده ۴- موسسه بیمه مکلف است حداکثر یکماه پس از انعقاد قرارداد نمایندگی بیمه، یک نسخه رونوشت آنرا به بیمه مرکزی ایران ارسال نماید.
  • ماده ۵- موسسه بیمه موظف است برای نمایندگان خود پروانه نمایندگی صادر نماید. مدت اعتبار پروانه سه سال بوده و تمدید آن بلامانع است. در هر صورت مدت اعتبار پروانه نمایندگی نمیتواند بیشتر از مدت اعتبار قرارداد نمایندگی باشد.
  • ماده ۶- در صورت عدم رعایت ضوابط تعیین شده در این مصوبه از سوی موسسه بیمه و همچنین عدم رعایت مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد از طرف نماینده بنا به اعلامبیمه مرکزیایران ، موسسه بیمه موظف است نسبت به تعلیق یا فسخ قرارداد نماینده اقدام نماید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا