قانون بیمه

آیین‌نامه شماره ۴۹؛ مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد

به گزارش دنیای بیمه، شورای عالی بیمه در اجرای بند الف ماده ۲۱ مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران مصوب هیات محترم وزیران درجلسه مورخ ۳/۴/۱۳۸۲که با حضور نماینده دبیر شورایعالی مناطق آزاد تشکیل شد، تصویب کرد که موسسات بیمه موضوع مقررات فوق حسابها و صورتهای مالی خود رابراساس نمونهای که در جلسه مورخ۲۰/۱۲/۱۳۶۹ شورایعالی بیمه به تصویب رسیده استتنظیم نمایند. هرگونه اصلاح در مصوبه مذکور شامل موسسات بیمه ثبت شده در مناطق آزاد نیزخواهد گردید.

شورای عالی بیمه در اجرای تبصره ۲ ماده ۲ مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۸/۶/۷۹ هیات وزیران، درجلسه مورخ۳/۴/۱۳۸۲ که با حضور نماینده دبیر شورایعالی مناطق آزاد تشکیل شد ضوابط اعطای نمایندگی بیمه به اشخاص حقیقی در مناطق آزاد جمهوری اسلامی ایران را مشتمل بر ۶ ماده و یک تبصره بشرح ذیل تصویب کرد.

  • ماده ۱- اشخاصحقیقی متقاضی نمایندگی موسسات بیمه مناطق آزاد باید واجد شرایط ذیل باشند : اشخاص حقیقی متقاضی نمایندگی موسسات بیمه مناطق آزاد باید واجد شرایط ذیل باشند :
    • الف – دارا بودن حداقل مدرک دیپلم و تجربه کافی در زمینه فعالیتهای بیمهای به تشخیص موسسهبیمه
    • ب – انجام خدمت وظیفه عمومی و یا داشتن معافیت دائم برای اتباع ذکور ایرانی.
    • پ – عدم اعتیاد به مواد مخدر و سابقه محکومیت موثر کیفری به گواهی مراجع ذیربط.
    • ت – عدم شهرت به نادرستی و نداشتن سوابق سوء حرفهای
    • ث – عدم اشتغال به کار در سایر مشاغل در مناطق آزادو یا سایر مناطق کشور.
      تبصره – .تدریس در دانشگاهها و موسسات آموزشی مستثنی میباشد
    • ج – موفقیت در آزمون تخصصی بیمهمرکزی ایران.
  • ماده ۲- نحوه فعالیت نماینده در مناطق آزادتابع قرارداد فی مابین وی و موسسه بیمه و بارعایت مقرراتتاسیس و فعالیت موسسات بیمه درمناطق آزاد تجاری – صنعتی و سایر قوانین و مقررات مربوط خواهد بود.
  • ماده ۳- قرارداد نمایندگیباید حداقل شامل موارد زیرباشد:
    • الف – مشخصات ونشانی طرفین قرارداد
    • ب – حدوداختیارات و وظایف متقابل نماینده وموسسهبیمه
    • پ – نرخ کارمزد به تفکیک رشته های مختلف بیمهای
    • ت – مدت قرارداد
    • ث – میزان ونوع تضمین دریافتی از نماینده به منظور تامین و تضمین حقوق و مطالبات بیمهگذاران، بیمهشدگان، موسسهبیمه و یا ذینفع بیمه نامه
    • ج – ممنوعیت انعقاد قرارداد نمایندگیبا سایر موسسات بیمه در مدت اعتبار قرارداد
    • چ – موارد محدودنمودن فعالیت، تعلیق یا فسخ قرارداد
    • ح – در قرارداد نمایندگیبایستی موارد ذیل مورد تاکید قرار گیرد :
      • نماینده مسئول جبران خسارات مستقیم و یا غیرمستقیم ناشی از عمد، تقصیر، غفلت و یا قصور خود، کارکنان و بازاریابهای تابع در رابطه با عملیات بیمهای موضوع قرارداد نمایندگیمیباشد. در هرحال مفاد این ماده نافی مسئولیت موسسه بیمه دربرابر بیمهگذاران نخواهد بود .
      • نماینده بیمهباید از رقابت مکارانه و ناسالم با موسسات بیمه، دلالان رسمی و سایر نمایندگان بیمه و نیز انجام تبلیغات سوء علیه موسسات بیمه خودداری نماید .
      • پرداخت حق بیمهبه نماینده در حکم پرداخت به موسسه بیمه بوده و امضاء نماینده ذیل اسناد بیمهای به منزله امضاء موسسه بیمه میباشد .
      • مرجع رسیدگی به اختلاف موسسهبیمه و نماینده، بیمه مرکزی ایران میباشد .
      • در صورتیکه شورایعالی بیمهمقررات جدیدی وضع نماید، مقررات مذکور از تاریخ تصویب بر شرایط قرارداد حاکم خواهدبود.
    • ماده ۴- موسسهبیمه مکلف است حداکثر یکماه پس از انعقاد قرارداد نمایندگی بیمه، یک نسخه رونوشت آنرا به بیمه مرکزی ایران ارسال نماید.
    • ماده ۵- موسسهبیمه موظف است برای نمایندگان خود پروانه نمایندگی صادر نماید. مدت اعتبار پروانه سه سال بوده و تمدید آن بلامانع است. در هر صورت مدت اعتبار پروانه نمایندگی نمیتواند بیشتر از مدت اعتبار قرارداد نمایندگی باشد.

ماده ۶- در صورت عدم رعایت ضوابط تعیین شده در این مصوبه از سوی موسسه بیمه و همچنین عدم رعایت مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد از طرف نماینده بنا به اعلامبیمه مرکزیایران، موسسه بیمه موظف است نسبت به تعلیق یا فسخ قرارداد نماینده اقدام نماید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا