آییننامه شماره ۷۱؛ حمایت از حقوق بیمهگزاران، بیمهشدگان و صاحبان حقوق آنها
به گزارش دنیای بیمه،شورای عالی بیمه با استناد به ماده ۱ و بند ۵ ماده ۱۷ قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمهگری و بهمنظور:
· تقویت اعتماد عمومی به صنعت بیمه و افزایش آگاهی عمومی از خدمات بیمهای و شیوه عرضه آن
· الزام بیمهگران به ارائه اطلاعات کامل، درست و بهموقع قبل و بعد از صدور بیمهنامه به بیمهگزاران
· الزام بیمهگران به تسهیل فرایند بررسی و پرداخت خسارت و رسیدگی به شکایات بیمهای
در جلسه مورخ ۲۳/۰۳/۱۳۹۱ آییننامه حمایت از حقوق بیمهگزاران، بیمهشدگان و صاحبان حقوق آنها را در هفت فصل، ۳۳ ماده و ۴ تبصره به شرح ذیل تصویب کرد:
فصل اول: تعاریف
ماده ۱- واژگان و اصطلاحات مذکور در این آییننامه صرفنظر از هر مفهوم دیگری که داشته باشند با این تعاریف استفاده شدهاند:
۱- بیمه مرکزی: بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران
۲- عرضهکننده بیمه: شامل مؤسسه بیمه، نماینده بیمه و دلال رسمی (کارگزار) بیمه است.
۳- مؤسسه بیمه: شرکت بیمهای است که دارای پروانه فعالیت از بیمه مرکزی بوده و مجاز به انجام عملیات بیمه است.
۴- دلال رسمی (کارگزار) بیمه: شخصی حقیقی یا حقوقی است که در مقابل دریافت کارمزد، واسطه انجام معاملات بیمه بین بیمهگزار و بیمهگر بوده و شغل او منحصراً ارائه خدمات بیمهای می باشد. دلال رسمی بیمه باید دارای پروانه دلالی رسمی بیمه از بیمه مرکزی باشد.
۵- نماینده بیمه: شخصی حقیقی یا حقوقی است که پس از اخذ مجوز فعالیت از یک شرکت بیمه در مقابل دریافت کارمزد یا هزینه صدور به عرضه خدمات بیمه در یک یا چند رشته و به نمایندگی از جانب یک شرکت بیمه طرف قرارداد همان شرکت میپردازد.
۶- متقاضی خدمات بیمهای: شخص حقیقی یا حقوقی است که بهمنظور دریافت خدمات بیمهای به عرضهکننده بیمه مراجعه مینماید.
۷- بیمهگزار: شخص حقیقی یا حقوقی است که مشخصات وی در بیمهنامه یا قرارداد بیمه ذکر گردیده و متعهد به پرداخت حقبیمه است.
۸- فرم پیشنهاد بیمه: مجموعه پرسشهایی است که بیمهگر بهمنظور شناسایی نیازهای بیمهای، کسب اطلاعات در مورد موضوع بیمه، ارزیابی خطر و تعیین نرخ حقبیمه از متقاضی خدمات بیمه یا نماینده وی میپرسد و پس از پاسخ متقاضی و تکمیل فرم و امضاء آن توسط بیمهگذار یا نماینده وی، جزء لاینفک بیمهنامه محسوب میشود.
۹- بیمهنامه یا قرارداد بیمه: سندی کتبی مشتمل بر مشخصات و تعهدات بیمهگر و بیمهگزار و شرایط عقد بیمه است.
۱۰- حقبیمه: وجهی که بیمهگزار در برابر اخذ پوشش و تعهد بیمهگر برای جبران خسارت وارده به موضوع بیمه در صورت وقوع یا بروز حادثه تحت پوشش بیمهنامه میپردازد.
۱۱- شرایط عمومی: قسمتی از مندرجات بیمهنامه بهصورت چاپی است که برای هر رشته بیمهای، بهصورت یکسان برای کلیه بیمهگزاران، توسط بیمهگر بر اساس مصوبه شورای عالی بیمه یا مجوز بیمه مرکزی نوشته میشود. شرایط عمومی شامل مواردی از قبیل تعاریف و اصطلاحات، مقررات حاکم بر طرفین قرارداد، وظایف و تعهدات بیمهگر و بیمهگذار، خطرات اصلی تحت پوشش، خطرات استثناء شده، شرایط فسخ، انفساخ و ابطال بیمهنامه و نحوه حل اختلافات احتمالی آتی است.
۱۲- شرایط خصوصی: قسمتی از مندرجات بیمهنامه، شامل شرایط و اطلاعات خاص و ویژه و یا پوششهای اضافی یا حذفی است که بین بیمهگر و بیمهگذار معین، توافق میگردد. در صورت تعارض بین شرایط عمومی و شرایط خصوصی، شرایط خصوصی بیمهنامه بر شرایط عمومی مقدم است.
۱۳- شرایط پیوست بیمهنامه: متون استانداردی که معمولاً توسط نهادهای بینالمللی بیمه برای هر یک از رشتههای بیمه بهصورت شرایط استاندارد یا کلوز بیمهای تدوین و در عرف بینالملل حاکم بوده و به بیمهنامه پیوست میشود و جزء لاینفک آن محسوب میگردد. شرایط پیوست بیمهنامه بر شرایط عمومی مقدم است.
۱۴- الحاقیه: اوراقی که به بیمهنامه ضمیمهشده و جزء لاینفک آن محسوب میشود و هرگونه تغییر در بیمهنامه از طریق آن صورت میگیرد.
۱۵- جدول بازخرید: جدولی است که به بیمهنامههای عمر دارای ذخیره ریاضی پیوست میشود و ارزش بازخرید بیمهنامه در طول مدت اعتبار در آن مشخص میشود.
۱۶- جدول سرمایه مخفف: جدولی است که به بیمهنامههای عمر دارای ذخایر ریاضی پیوست میشود که سرمایه بیمهنامه در پایان دوره را در صورت توقف یا خودداری از پرداخت حقبیمه توسط بیمهگزار در طول مدت اعتبار بیمهنامه مشخص مینماید.
۱۷- فروش اجباری بیمه: هرگونه فروش بیمه بدون تقاضا و تمایل بیمهگزار یا ملزم کردن وی به هر طریقی به خرید بیمه یا خرید از یک بیمهگر خاص.
۱۸- اطلاعات شخصی: به اطلاعاتی از قبیل نام و نام خانوادگی، تحصیلات، نشانی محل سکونت و محل کار، کد پستی، شغل، شماره تلفن شخصی، کد ملی، شمارهحساب بانکی، شماره کارت اعتباری، میزان درآمد و ثروت، عادتهای فردی، بیماریهای جسمی و روانی فردی و خانوادگی، قومیت، جنسیت و مذهب گفته میشود.
۱۹- بیمه زندگی (عمر): نوعی از بیمههای بازرگانی که در آن انجام تعهد بیمهگر منوط به فوت و یا حیات بیمهشده طی مدت بیمه است.
۲۰- بیمههای غیرزندگی: عبارت است از کلیه رشتههای بیمه بازرگانی بهاستثناء بیمههای زندگی.
۲۱- بیمه شخص ثالث: بیمه موضوع قانون اصلاح قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث مصوب مجلس شورای اسلامی
فصل دوم: اطلاعرسانی و تبلیغ خدمات بیمهای
ماده ۲- منظور از تبلیغ بیمهای هرگونه معرفی انواع خدمات بیمهای است که بهمنظور ایجاد تقاضا و تأثیر در فروش بیمه بهصورت متن، تصویر و صوت از طریق مطبوعات، رسانههای همگانی و یا سایتهای اینترنتی یا هر ابزار ارتباطی دیگر انجام میشود.
ماده ۳- عرضهکنندگان بیمه باید از تبلیغات گمراهکننده خودداری نمایند. منظور از تبلیغ گمراهکننده تبلیغی است که:
-
- ۱- موجب ابهام در تشخیص محصولات بیمهای شود.
- ۲- وعدههایی خارج از پوششهای مقرر در بیمهنامه یا فراتر از عملکرد بیمهگر ارائه دهد.
- ۳- با شرایط بیمهنامه منطبق نباشد.۴- با قوانین و مقررات بیمهای و عرف بیمه منطبق نباشد.
- ۴- با قوانین و مقررات بیمهای و عرف بیمه منطبق نباشد.
ماده ۴- مؤسسات بیمه موظفاند از انطباق تبلیغات بیمهای شرکت، نمایندگان خود و کارکنان آن با مقررات مربوط اطمینان حاصل نمایند و ضمن ایجاد سیستمی برای کنترل محتوی، فرم و روش انتشار تبلیغات بیمهای موارد زیر را ثبت و در دفاتر مؤسسه نگهداری نماید:
-
- ۱- اختصاص کد برای هر تبلیغ بیمهای و نگهداری یک نمونه از هر تبلیغ منتشرشده به مدت حداقل سه سال
- ۲- تهیه گزارش برای هر تبلیغ بیمهای بهگونهای که این گزارش شامل مشخصات تبلیغ، روش، گستردگی و پوشش بیمهای مورد تبلیغ باشد.
تبصره- مؤسسات بیمه موظفاند قبل از انجام تبلیغات بیمهای در صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران تائید بیمه مرکزی را اخذ نمایند. عدم اظهارنظر بیمه مرکزی ظرف مدت یک هفته از تاریخ دریافت تقاضا بهمنزله تائید است.
ماده ۵- هرگونه تبلیغ بیمهای که توسط نمایندگان بیمه انجام میشود باید با هماهنگی و تائید مؤسسه بیمه ذیربط باشد. مؤسسه بیمه موظف است بر تبلیغات نمایندگان خود نظارت نموده و با موارد تخلف برخورد نماید.
ماده ۶- عرضهکننده بیمه موظف است در وبسایت یا پرتال خود، نام ثبتشده، شماره مجوز، لوگو و شناسه ملی (اشخاص حقوقی) خود را درج نماید.
ماده ۷- در مواردی که بیمه مرکزی تبلیغ بیمه را مغایر با قوانین و مقررات تشخیص دهد، اقدامات زیر را انجام میدهد:
-
- ۱- دستور تغییر یا اصلاح تبلیغ مطابق نظر بیمه مرکزی و انتشار مجدد آن از طریق همان رسانهای که تبلیغ اولیه از آن طریق منتشرشده است.
- ۲- جلوگیری از ادامه انتشار تبلیغ.
- ۳- هرگونه اقدام دیگری که توسط بیمه مرکزی در جهت حفظ منافع عمومی مناسب تشخیص داده شود.
فصل سوم: فروش، پیشنهاد و صدور بیمهنامه
ماده ۸ – عرضهکننده بیمه موظف است کلیه اطلاعات ضروری در مورد پوششهای بیمه ، وظایف و تعهدات بیمهگر و بیمهگذار، میزان حقبیمه و نحوه پرداخت آن، استثنائات و محدودیتهای بیمهنامه، تاریخ شروع و انقضای بیمهنامه و نحوه ارائه خدمات بیمهای و سایر توضیحات لازم را به متقاضی خدمات بیمه بهصورت مناسب (نظیر مکتوب، الکترونیکی و غیره) اعلام نماید. این اطلاعات باید بهگونهای ارائه شود که مقایسه خدمات بیمهای را ازنظر قیمت، مدت و شرایط برای متقاضی خدمات بیمه امکانپذیر سازد.
ماده ۹- فروش اجباری بیمه به هر طریقی ممنوع است. در صورت اثبات فروش اجباری بیمهنامه، شرکت بیمه مکلف است در صورت درخواست بیمهگزار بیمهنامههای صادره را باطل، حقبیمههای دریافتی را عیناً مسترد نماید.
ماده ۱۰- عرضهکننده بیمه مکلف است قبل از صدور بیمهنامه، فرم پیشنهاد بیمه را که توسط متقاضی خدمات بیمه تکمیل و امضاءشده دریافت و یک نسخه را در سوابق خود نگهداری نماید.
ماده ۱۱- عرضهکننده بیمه باید به نحو مقتضی پیامدهای ناشی از اظهارات خلاف واقع یا کتمان حقیقت از روی عمد را به اطلاع متقاضی خدمات بیمه برساند.
ماده ۱۲- عرضهکننده بیمه نباید هیچگونه اطلاعاتی مازاد بر اطلاعاتی که طبق قوانین و مقررات مربوط برای انجام عملیات بیمهگری ضرورت دارد از متقاضی خدمات بیمه درخواست نماید.
ماده ۱۳- عرضهکننده بیمه موظف است از اطلاعات شخصی متقاضی بیمه و بیمهگزاران محافظت نموده و جز بهحکم قانون از افشاء و ارائه آن به اشخاص ثالث خودداری نماید.
ماده ۱۴- مؤسسه بیمه موظف است بیمهنامه و شرایط آن را با حروف خوانا و عبارات قابلدرک برای عموم بیمهگذاران تهیه نماید. مسئولیت درج صحیح اطلاعات در بیمهنامه بر عهده بیمهگر است و موارد اجمال، ابهام یا اختلاف در مندرجات بیمهنامه یا سایر مستندات به نفع بیمهگذار یا ذینفع تفسیر میشود.
ماده ۱۵- عرضهکننده بیمه موظف است بیمهگذار را متوجه اهمیت مطالعه مفاد قرارداد بیمه یا بیمهنامه جهت حصول اطمینان از تناسب پوشش بیمه با نیاز خود نماید.
ماده ۱۶- عرضهکننده بیمه موظف است بیمهنامه صادره را مشتمل بر شرایط عمومی و سایر شرایط به بیمهگزار تسلیم نماید.
ماده ۱۷- مؤسسه بیمه موظف است علاوه بر رعایت ماده سه قانون بیمه، حداقل اطلاعات و موارد زیر را در بیمهنامههای زندگی درج نماید:
-
- ۱- نام محصول بیمهای بر اساس مصوبه شورای عالی بیمه یا مجوز بیمه مرکزی
- ۲- تعریف عبارات و واژههای بکار رفته در بیمهنامه
- ۳- شرایط، پوششها و استثنائات بیمهنامه
- ۴- مشخصات و اقامتگاه بیمهگر، بیمهگزار، بیمهشده، ذینفع یا ذینفعان و سهم هر یک و پیامد عدم تعیین ذینفع
- ۵- در صورت وجود شرط مشارکت در منافع، درج آن در بیمهنامه و مشخص کردن شیوه پرداخت آن
- ۶- زمان صدور بیمهنامه و شروع پوشش، سررسید بیمهنامه و موعدی که در آن سرمایه بیمه و سایر مزایا قابل پرداخت میشود.
- ۷- مشخص کردن مبلغ سرمایه بیمه خطر فوت یا بهشرط حیات و سایر مزایای قابل پرداخت و شرایط پرداخت آنها
- ۸- مدارک لازم برای ایفای تعهدات بیمهگر
- ۹- حداکثر مهلت زمانی انجام تعهدات بیمهگر
- ۱۰- مبلغ اقساط حقبیمه، دورههای پرداخت، موعد و مهلت پرداخت، زمان پرداخت آخرین قسط حقبیمه، شرایط معافیت از پرداخت حقبیمه و تصریح پیامدهای عدم پرداخت بهموقع اقساط حقبیمه
- ۱۱- وجود یا عدم وجود شرط مشارکت در منافع و شیوه پرداخت آن
- ۱۲- ضوابط اعطای وام و نرخ سود آن
- ۱۳- هرگونه شرایط خاص مانند محدودیت سنی برای بیمهشده یا شرط خودکشی
- ۱۴- شرایط تبدیل بیمهنامه به بیمهنامه با سرمایه مخفف، بازخرید، تبدیل و تمدید بیمهنامه
ماده ۱۸-مؤسسه بیمه موظف است علاوه بر رعایت ماده سه قانون بیمه، حداقل اطلاعات و موارد زیر را در بیمهنامههای غیرزندگی درج نماید:
-
- ۱- نام محصول بیمهای بر اساس مصوبه شورای عالی بیمه یا مجوز بیمه مرکزی
- ۲- تعریف عبارات و واژههای بکار رفته در بیمهنامه
- ۳- شرایط، تعهدات، خطرات تحت پوشش و استثنائات بیمهنامه
- ۴- مشخصات و اقامتگاه بیمهگر، بیمهگذار و هر ذینفع دیگر
- ۵- تاریخ صدور بیمهنامه و ابتدا و انتهای بیمه
- ۶- حداکثر تعهد بیمهگر در هر حادثه و در مدت بیمه
- ۷- مدارک لازم برای ایفای تعهدات بیمهگر
- ۸- سهم بیمهگزار از هر خسارت (فرانشیز یا کاستنی)
- ۹- میزان حقبیمه و نحوه پرداخت آن
- ۱۰- فهرست و مشخصات اموال، اشخاص، منافع و یا مسئولیتهای تحت پوشش
- ۱۱- موقعیت مکانی اموال منقول و غیرمنقول یا منافع تحت پوشش بیمهنامه با ذکر ارزش هر یک یا محدوده جغرافیایی پوشش بیمهنامه
فصل چهارم: رسیدگی به خسارت
ماده ۱۹-مؤسسه بیمه موظف است تمهیدات لازم برای اعلام خسارت توسط بیمهگذار، ارزیابی و پرداخت خسارت در تمامی نقاط جغرافیایی که تحت پوشش بیمهنامه قرار دارد را فراهم و در این خصوص به بیمهگزاران اطلاعرسانی نماید. همچنین در تمام مراکز صدور و پرداخت خسارت و پایگاه اطلاعرسانی یا پورتال خود در خصوص نحوه رسیدگی به خسارات و فرآیند رسیدگی به خسارت، اطلاعرسانی مناسب را انجام دهد. همچنین در خصوص اعلام نحوه و فرآیند رسیدگی به خسارت در تمام مراکز صدور، پرداخت خسارت و پایگاه اطلاعرسانی یا پورتال خود، اقدامات لازم را به عمل آورد.
ماده ۲۰- مؤسسه بیمه موظف است ترتیبی اتخاذ نماید که کلیه مراکز پرداخت خسارت آن با یکدیگر در ارتباط باشند بهنحویکه دریافت خسارت از کلیه مراکز پرداخت خسارت آن شرکت امکانپذیر باشد.
ماده ۲۱-عرضهکننده بیمه موظف است در اولین مراجعه (حضوری یا غیرحضوری) زیاندیده یا بیمهگزار برای دریافت خسارت، فهرست کامل مدارک لازم جهت بررسی و رسیدگی به خسارت، فرایند و مدتزمان رسیدگی، روشهای جبران خسارت و رویههای داخلی حلوفصل شکایات را به زیاندیده یا بیمهگزار را اعلام یا ارائه نماید.
ماده ۲۲-مؤسسه بیمه باید بعد از دریافت کلیه مدارک مربوط به خسارت حداکثر ظرف مدت ۳۰ روز، مدارک را بررسی و نتیجه را اعلام نماید و در صورت احراز عدم استحقاق دریافت خسارت مراتب را همراه با ذکر دلایل بهطور مکتوب به بیمهگذار یا زیاندیده اعلام نماید و در صورت قبول خسارت، مؤسسه بیمه موظف است حداکثر ظرف مدت ۱۵ روز پس از قبول خسارت آن را پرداخت نماید. در مواردی که پرداخت خسارت پس از تکمیل مدارک مثبته از سوی بیمهگر، به تأخیر میافتد، طبق حکم ماده ۵۲۲ آئین دادرسی مدنی عمل میشود
تبصره-مواردی که طبق قانون مدتی کمتر از مدت فوق برای پرداخت خسارت تعیینشده از حکم این ماده مستثنا است.
ماده ۲۳-اخذ رضایتنامه توسط شرکتهای بیمه برای پرداخت خسارت صرفاً بر اساس متن نمونه رضایتنامهای خواهد بود که توسط بیمه مرکزی تهیه و ابلاغ میشود.
ماده ۲۴ – پس از احراز تعهد بیمهگر و مشخص شدن میزان آن در مواردی که به هر دلیل، شناسایی ذینفع بیمه زندگی ظرف مدت ۳۰ روز پس از احراز فوت بیمهشده یا سررسید بیمهنامه امکانپذیر نباشد، مؤسسه بیمه موظف است ضمن اطلاعرسانی به روشهای کارا و مؤثر، مزایای قابل پرداخت را در یکی از بانکها با هدف پرداخت سود به ذینفع، سرمایهگذاری نماید.
فصل پنجم: فرایند رسیدگی به شکایات بیمهای
ماده ۲۵- مؤسسه بیمه موظف است با درج اطلاعیه در تمام مراکز صدور و پرداخت خسارت، در خصوص نحوه رسیدگی به شکایات بیمهای و فرآیند رسیدگی به شکایات اطلاعرسانی نماید.
ماده ۲۶-مؤسسه بیمه موظف است واحد رسیدگی و پاسخگویی به شکایات تحت نظارت و مسئولیت مستقیم مدیرعامل ایجاد و امکان دسترسی آسان برای عموم بیمهگذاران را در سطح کشور جهت طرح شکایات مربوطه فراهم نماید بهگونهای که حداکثر ظرف مدت ۲۰ روز شکایات رسیدگی شوند.
ماده ۲۷- در صورت عدم رسیدگی به شکایات بیمهای در شرکت بیمه، بیمهگذاران، بیمهشدگان یا صاحبان حقوق آنها میتوانند موضوع مورد اختلاف را بهصورت کتبی و همراه مدارک و دلایل لازم به بیمه مرکزی اعلام و تقاضای رسیدگی نمایند. بیمه مرکزی در صورت لزوم موضوع را همراه با مستندات آن برای ارائه توضیحات لازم به شرکت بیمه ذیربط اعلام خواهد نمود. شرکت بیمه موظف است حداکثر ظرف مدت دو هفته پس از دریافت مدارک فوق، پاسخ خود را بهصورت مستدل و مستند به بیمه مرکزی اعلام نماید.
ماده ۲۸- بیمه مرکزی پس از بررسی شکایات واصله نظر خود را در مدتزمان متعارف بهصورت مکتوب به طرفین اعلام خواهد نمود. نظر بیمه مرکزی برای شرکت بیمه ذیربط لازمالاجرا است.
ماده ۲۹-شرکتهای بیمه موظفاند اطلاعات مربوط به شکایات بیمهگذاران از نمایندگان و کارگزاران (دلال رسمی) بیمه را بهطور کامل با مدارک و مستندات به شرح زیر، هر شش ماه یکبار برای بیمه مرکزی ارسال نمایند:
-
- الف- تعداد شکایتهای دریافتی از هر نماینده یا کارگزار
- ب- تعداد شکایتهای رسیدگی شده
- ج- میزان خسارت یا غرامت پرداختی به شاکیان
فصل ششم: نظارت بر اجرا
ماده ۳۰- بیمه مرکزی بر حسن اجرای مفاد این آییننامه نظارت مینماید و در صورت قصور یا تخلف در اجرای آن حسب مورد و متناسب با قصور یا تخلف مربوطه اقدامات ذیل را به عمل آورد:
-
- ۱- تذکر کتبی به مسئول فنی یا مدیر یا معاون فنی یا مدیرعامل یا هیئتمدیره شرکت بیمه
- ۲- پیشنهاد تعلیق فعالیت شرکت بیمه در یک یا چند رشته بیمهای معین به شورای عالی بیمه
- ۳- پیشنهاد لغو پروانه فعالیت شرکت بیمه برای تمام رشتهها یا رشتههای معین به شورای عالی بیمه
- ۴- تذکر کتبی به دلال رسمی بیمه یا دستور تذکر به نماینده بیمه توسط شرکت بیمه ذیربط و در صورت تکرار، محدود یا معلق نمودن فعالیت وی
- ۵- لغو پروانه دلال رسمی بیمه یا دستور لغو پروانه نمایندگی بیمه توسط شرکت بیمه
تبصره ۱- بیمه مرکزی مراتب لغو پروانه شرکت بیمه و اطلاعاتی که ازلحاظ منافع بیمهگزاران و بیمهشدگان و صاحبان حقوق آنها لازم باشد را به هزینه شرکت بیمه در بیمهگزار روزنامه رسمی کشور و یکی از روزنامههای کثیرالانتشار آگهی مینماید.
تبصره ۲- در رشته بیمه شخص ثالث اتومبیل با شرکت بیمه متخلف حسب مورد برابر مقررات مندرج در ماده ۲۸ قانون اصلاح قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث رفتار خواهد شد.
ماده ۳۱-شرکتهای بیمه موظفاند یک نسخه از بخشنامهها یا دستورالعملهای مرتبط با نحوه صدور بیمهنامه یا پرداخت خسارت در رشتههای مختلف را همزمان با ابلاغ به واحدهای ذیربط خود، به بیمه مرکزی نیز ارسال نمایند. در صورت مغایرت بخشنامههای مذکور با قوانین و مقررات، بیمه مرکزی مراتب را جهت اصلاح به شرکت بیمه منعکس مینماید.
فصل هفتم: سایر مقررات
ماده ۳۲- کلیه عرضهکنندگان بیمه موظفاند:
- ۱- هرگونه تغییر آدرس خود را در اسرع وقت و حداکثر طی یک هفته به اطلاع بیمهگزاران خود برسانند.
- ۲- در صورت درخواست بیمهگذار یا الزام قانونی، هرگونه تغییر در پوشش بیمهای یا تغییر در شرایط بیمهنامه را پس از طی مراحل قانونی با صدور الحاقیه در اسرع وقت و حداکثر طی یک هفته به انجام رسانند.
- ۳- در صورت درخواست بیمهگزار برای صدور بیمهنامه المثنی، در اسرع وقت و حداکثر طی یک هفته نسبت به صدور بیمهنامه المثنی با لحاظ سوابق بیمهگذار اقدام نمایند.
ماده ۳۳-شرکتهای بیمه مکلفاند در اجرای مفاد این آییننامه اصلاحات لازم را در فرمهای پیشنهاد بیمهنامه، قراردادهای بیمه، بیمهنامهها و شرایط و ضمایم پیوست آن به عملآورده و نسخهای از آن را حداکثر ظرف مدت سه ماه به بیمه مرکزی ارسال نمایند.