پیشنهاد پرداخت مستمری به بیمهشدگان سرطانی
محبوبه اعلائی، عضو پژوهشکده بیمه در مقالهای به معرفی یک محصول جدید با عنوان مستمری افزایش یافته و محاسبه پرداختهای آن برای بیمهشدگان دارای سرطانهای مختلف میپردازد و میگوید: در محاسبه پرداختیهای مستمری، بهصورت پیشفرض سلامت بیمهشده در وضعیت استاندارد در نظر گرفته میشود.
به گزارش دنیای بیمه او توضیح میدهد: در صورتی که فرد دارای وضعیت سلامتی خاصی باشد، مثلاً به بیماری سرطان مبتلا باشد، احتمالات مرگومیر و بقا و همچنین امید زندگی متفاوتی نسبت به حالت استاندارد خواهد داشت که به این منظور تعدیلی برای احتمالات مرگومیر در نظر گرفته میشود که پرداختی مستمری نیز بر اساس آن تعدیل خواهد شد.
این عضو پژوهشکده بیمه میافزاید: در قیمتگذاری سنتی بیمههای مستمری، فرض بر این بود که همه افراد همسن، دارای وضعیت سلامتی یکسان و متعارفی هستند اما در برخی کشورها مانند انگلستان و آمریکا، محصول مستمری افزایش یافته ارائه شده که باعث تغییر رویکرد بازار مستمری از قیمتگذاری مبتنی بر سن به قیمتگذاری بر اساس ارزیابی پزشکی شده است. بر این اساس وضعیت سلامتی فرد با توجه به عوامل ریسک مختلف از جمله منطقه جغرافیایی، وضعیت سیگار کشیدن، سطح فشار خون، مقدار کلسترول، شاخص توده بدنی و سایر بیماریها بررسی شده و در صورتی که فرد دارای مشکل سلامتی باشد، با در نظر گرفتن میزان تاثیر عامل یا عوامل ریسک بر بقای فرد نسبت به حالت استاندارد، پرداخت مستمری افزایش مییابد.
این تحقیق نشان میدهد: میزان وضعیت سلامتی فرد میتواند بر اساس پرونده پزشکی او یا در صورت لزوم انجام آزمایشها و بررسیهای تکمیلی تعیین شود. افزون بر این سبک زندگی، انجام ورزشیهایی که ممکن است باعث بهبود وضعیت جسمانی فرد شده یا ریسکهایی که انجام برخی ورزشها میتواند بر بیمهشده ایجاد کند، در ارزیابی مثبت و منفی اثرگذار خواهد بود.
این پژوهشگر با بیان اینکه در نوشتن مقالهاش از گزارشهای انجمن سرطان آمریکا استفاده شده، میگوید: میزان ابتلا به انواع بیماری و به طور خاص سرطان در کشورهای مختلف بر اساس ریسک رایج زندگی و نوع اقلیم میتواند متفاوت بوده و همچنین دسترسی به داروهای موثرتر و درمانهای بهتر برای مبتلایان به بیماری در کشورهای مختلف، متفاوت است و از این جهت دسترسی به اطلاعات در ایران میتواند به دقیقتر شدن محاسبات ضریب تعدیل و حق بیمه مربوطه کمک کند.
همچنین با دسترسی به دادههای نرخ بقا در بیماران مبتلا به سرطان طی سالهای اخیر، میتوان میزان بهبود نرخ بقا در این بیماران را پیش بینی و ضریب تعدیل را وابسته به دوره زمانی تعریف کرد.
محبوبه اعلائی توضیح میدهد: با توجه به اینکه پرداختی محصول مستمری افزایش یافته برای افرادی که دراای مشکلات سلامتی هستند نسبت به افراد با وضعیت سلامتی استاندارد بیشتر است، انتظار میرود شرکتهای بیمه با معرفی این محصول، مشتریان بیشتری برای ارائه بیمههای مستمری جذب کنند که باعث افزایش ضریب نفوذ بیمه زندگی شود.
او تاکید میکند: اگرچه ارائه محصولات جدید و متنوع نیازمند استفاده از مفروضات بیشتر و دادههای دقیقتر به ویژه برای ارزیابی وضعیت سلامتی فرد است و نسبت به محصولات متعارف، محاسبات فنی پیچیدهتری را طلب میکند و لازم است شرکتهای بیمهگر برای به روزرسانی داشت و تخصص نیروی انسانی خود برنامهریزی کنند.
چکیده یک تحقیق
پیشینه و اهداف: در این مقاله، علاوه بر معرفی محصول مستمری افزایشیافته، پرداختهای این محصول برای بیمهشدگان دارای سرطانهای مختلف با در نظر گرفتن تعدیلی برای احتمالات مرگومیر و بقا، جهت استفاده در صنعت بیمۀ کشور محاسبه شده است.
روششناسی: در این مطالعه، میزان پرداختی بیمۀ مستمری افزایشیافته برای بیمهشدگان دارای سرطانهای مختلف برای یک حق بیمۀ خالص یکجا با استفاده از دو رویکرد مختلف تعدیل احتمالات مرگومیر محاسبه شده است و روش تحقیق از نوع کمی است. همچنین از دادههای انجمن سرطان آمریکا، نرخ سود فنی اعلامشده در مکمل آییننامۀ شمارۀ ۶۸ شورای عالی بیمه و جدول عمر ایران برای انجام محاسبات استفاده شده است.
یافتهها: در این مقاله، تأثیر تعدیل احتمالات مرگومیر با استفاده از دو رویکرد مختلف «ضریب تعدیل» و «نرخگذاری مبتنی بر سن» بر میزان پرداختی مستمری برای بیمهشدگان با سنین مختلف بررسی شد. انتظار میرود با زیادشدن ضریب تعدیل که به معنی افزایش مشکلات سلامتی بیمهشده است، امید زندگی کاهش و میزان پرداختی مستمری افزایش یابد که یافتههای مقاله نیز مؤید این مسئله است. علاوه بر این، امید زندگی تعدیلشده با استفاده از ضریب تعدیل و میزان پرداختی مستمری افزایشیافته برای بیمهشدگان ۶۵ ساله مبتلا به سرطانهای مختلف پستان، رودۀ بزرگ، ریه و پوست بر اساس نرخ بقای نسبی ۵ ساله محاسبه و با میزان پرداختی مستمری برای بیمهشدگان با وضعیت سلامتی استاندارد مقایسه شد. بر اساس یافتههای مقاله، سرطان موضعی پوست و سرطان موضعی پستان با احتمال بقای ۵ ساله ۹۹ درصد دارای کمترین افزایش پرداختی مستمری به میزان ۱۳/۲ درصد و سرطان منتشر ریه و سرطان منتشر رودۀ بزرگ با احتمال بقای به ترتیب ۸ و ۱۵ درصد دارای بیشترین افزایش پرداختی مستمری به میزان ۵۷/۴۱۳ و ۴۷/۳۰۹ درصد نسبت به پرداختی مستمری استاندارد بوده است. علاوه بر این، با استفاده از نرخ بقای ۵ سالۀ فازی برای این رویکرد، بازهای برای تمام حالتهای ممکن برای پرداختی مستمری مشخص شد. پرداختی فازی مستمری برای بیمهشدگان دارای سرطان موضعی پوست و سرطان موضعی پستان، بازه ]۸۸/۱۶۷,۰۴/۱۶۱[ بهدست آمد که پرداختی رویکرد نرخگذاری مبتنی بر سن، با مقدار ۳۴/۱۶۷ نیز در این بازه قرار گرفته است. قابل ذکر است که بهطور کلی، پرداختی رویکرد «نرخگذاری مبتنی بر سن» نسبت به رویکرد «ضریب تعدیل» بیشتر است.
نتیجهگیری: در محاسبۀ پرداختیهای مستمری، بهصورت پیشفرض سلامت بیمهشده در وضعیت استاندارد در نظر گرفته میشود. در صورتی که فرد دارای وضعیت سلامتی خاصی باشد، مثلاً به بیماری سرطان مبتلا باشد، احتمالات مرگومیر و بقا و همچنین امید زندگی متفاوتی نسبت به حالت استاندارد خواهد داشت. به این منظور تعدیلی برای احتمالات مرگومیر در نظر گرفته میشود که پرداختی مستمری نیز بر اساس آن تعدیل خواهد شد. در این مقاله میزان افزایش پرداختی مستمری برای بیمهشدگان مبتلا به انواع سرطان بر اساس دو رویکرد مختلف تعدیل احتمالات مرگومیر بررسی، مقایسه و تحلیل شد.